Πίνακες
Εισαγωγή
Σε πολλά προβλήματα το πλήθος των υπό επεξεργασία πληροφοριών είναι µμεγάλο. Κατά συνέπεια, η παράστασή τους και η περιγραφή της επεξεργασίας τους είναι πολύπλοκη και δυσνόητη.
♦ Η δοµή του πίνακα είναι από τις πιο συχνά χρησιµοποιούµενες στις προγραµµατιστικές τεχνικές
♦ Χρησιµοποιούµε πίνακες, όταν θέλουµε να επεξεργαστούµε ένα πλήθος οµοειδών στοιχείων.
Πίνακας (ορισµός): σύνολο αντικειµένων ίδιου τύπου, τα οποία αναφέρονται µε το ίδιο όνοµα. Καθένα από τα αντικείµενα που απαρτίζουν τον πίνακα λέγεται στοιχείο του πίνακα. Κάθε στοιχείο διαθέτει ένα µοναδικό συνδυασµό τιµών δεικτών που προσδιορίζουν τη θέση του µέσα στον πίνακα.
Η αρίθµηση των θέσεων κάνει ευκολότερη την καταχώριση τιµών, την ανάγνωση και γενικότερα την επεξεργασία των στοιχείων του πίνακα. Για την αρίθµηση των θέσεων ενός πίνακα χρησιµοποιούνται διαδοχικοί ακέραιοι αριθµοί που ονοµάζονται δείκτες του πίνακα (διατακτικοί αριθµοί).
♦ Ένας τέτοιος πίνακας λέγεται γραµµικός ή µμονοδιάστατος.
Πίνακες όπως αυτός που έχουν δύο διαστάσεις (Γραµµές και στήλες) ονοµάζονται ορθογώνιοι ή δισδιάστατοι. Η θέση κάθε στοιχείου του παραπάνω πίνακα περιγράφεται από ένα διατεταγµένο ζεύγος αριθµών (Ι, J), όπου Ι είναι αριθµός της γραµµής και J ο αριθµός της στήλης. Η αρίθµηση των γραµµών και των στηλών τους γίνεται µε διαδοχικούς ακεραίους, που και σε αυτή την περίπτωση λέγονται διατακτικοί αριθµοί.
♦ Ένας τέτοιος πίνακας λέγεται ορθογώνιος ή δισδιάστατος .
Χαρακτηριστικά πινάκων:
❎ Η θέση ενός στοιχείου σε ένα γραµµικό πίνακα, όπως είδαµε, καθορίζεται από ένα δείκτη (διατακτικό αριθµό), ενώ σε ένα ορθογώνιο πίνακα από ένα διατεταγµένο ζεύγος δεικτών (διατακτικών αριθµών).
❎ Οι πίνακες διευκολύνουν την παράσταση των δεδοµένων και των αποτελεσµάτων. Αυτό συµβαίνει διότι µε τη χρήση τους µειώνεται δραµατικά το πλήθος των µεταβλητών που χρειάζεται να ορίσουµε σε έναν αλγόριθµο.
❎ Από τον ορισµό του πίνακα, τα στοιχεία ενός πίνακα είναι πάντα του ίδιου τύπου, πχ. ακέραιοι αριθµοί, πραγµατικοί αριθµοί, χαρακτήρων (ή λεκτικοί ή αλφαριθµητικοί), λογικοί.
Η οµοιοµορφία αυτή των στοιχείων ενός πίνακα µάς επιτρέπει να τον χειριζόµαστε ως ένα µέγεθος. Στον τίτλο του αλγόριθµου, καθώς και στις δηλώσεις δεδοµένων και αποτελεσµάτων, οι πίνακες περιγράφονται ως ενιαία µεγέθη. Οι πίνακες δηλώνονται στις µεταβλητές ως εξής:
ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ
Τύπος πίνακα : 'Ονομα Πίνακα [διάσταση]
Τύπος πίνακα : ΄Ονομα Πίνακα [διάσταση_1, διάσταση_2]
Όπου Τύπος πίνακα : πραγµατικός, ακέραιος, χαρακτήρων κ.λπ Για παράδειγµα, ας θεωρήσουµε τους ακόλουθους δύο ορισµούς πίνακα:
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ : ΠινΑ[10]
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ : ΠινΒ[5, 7]
ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ :Eπων[ ν ]
ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ :Μην[ 12 ]
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ : Θερµ[12 , 30]
Η πρώτη δήλωση ορίζει ένα µονοδιάστατο πραγµατικό πίνακα 10 θέσεων µε το όνοµα ΠινΑ, η δεύτερη δήλωση ορίζει έναν πίνακα πραγµατικών αριθµών δύο διαστάσεων, συνολικά 5x7=35 θέσεων, η τρίτη δήλωση ορίζει ένα µονοδιάστατο λεκτικό πίνακα ν θέσεων (όπου το ν έχει οριστεί στις σταθερές) µε το όνοµα Επων, η τέταρτη δήλωση ορίζει ένα µονοδιάστατο λεκτικό πίνακα 12 θέσεων µε το όνοµα Μην για τα ονόµατα των µηνών, η πέµπτη δήλωση ορίζει ένα δισδιάστατο πίνακα 12Χ30 θέσεων µε το όνοµα Θερµ για τις θερµοκρασίες 12 µηνών και 30 ηµερών ο καθένας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου